Tutkunuzun kaynağı nedir?

Bazı insanların motivasyonu doğuştan, yani doğduğu anda var zaten. Motivasyon aramıyorlar. Ben de öyle biriyim. Motivasyonun sebebini bilmem neredeyse imkânsız, atabilirim bununla ilgili bir şeyler ama ben bunu askerdeyken lider olmakla ilgili bir doküman hazırlamam istendi. Ben de orada böyle metotlar arıyorum. Muhakeme teknikleri denilen bir şey aslında, bir problem nasıl çözülür, nasıl muhakeme edilir vs. orada bir sürü literatür taradım; neler var, neler yok. Şeyi fark ettim, literatürün ilk basamağını atlıyorum, çok önemsizdir çünkü diye. Sonra neyi atladığıma bakınca motivasyonu atlıyormuşum. Yani senin bir problemi çözmek için motivasyonun yoksa problem başka bir şeye dönüşüyor. O gerçekten yapay bir şeye dönüşüyor.

Bendeki çözümlerin hepsinde motivasyon doğal olarak varmış. Ben karakter olarak problem çözmeyi seven biriyim. Bu problem benim olmak zorunda değil, başkasının problemini de çözmeyi seven birisiyim. Bir arkadaşım geldi, bir derdi var; onu çözmeyi seven birisiyim. Ya da tanımadığım birinin bir derdi var, diyor ki bir şey yapamadık. Neyi yapamadınız bir bakayım, diyorum. Buradaki bence tek ayrım şöyle oldu: Otuz beş yaş civarında şeyi fark ettim, ben başkalarının problemlerini çözebiliyorum ama kendi problemim ne, onunla ilgilenmiyorum. Kendi problemlerimi bulmaya başlayınca aslında atölye açmak, şu an yaptığım çalışmaların çoğunu yapmak fikri çıkmaya başladı, yani problemi tanımlama becerisinde. Mesela motivasyonumun sebebini gerçekten bilmiyorum. O çok daha doğal bir şeydi bende. Belki sevdiğim şeyi yapmak olabilir. İyi sıkıldığım için olabilir. Çok iyi sıkılırım yani böyle gerçekten hepimiz gibi, bütün insanlar gibi. Özellikle Türkiye’de çok yaygın bir şey, çünkü sıkılabileceğimiz fırsatlarımız var. Mesela ilkokul, ortaokul, lise eğitimi oldukça sıkıcı, üniversite de öyle. O sıkıntıda ne yapıyorsun, bütün problem bu. Sıkıldığın zaman, duruyor musun, tekrara mı duruyorsun, bir şey bulmaya mı çalışıyorsun? Sıkıntıdan çıkma beceresi aslında baktığında her şey, temeli. Bunun üzerine çok uzun yıllar pratiğimiz olduğu için Türkiye’de. Sebebini bilmiyorum, nasıl çıktığım hakkında bir fikrim yok. Ama bütün hikâye, o sıkıntıdan çıkmak. Belki de biraz farkındalık oluyor. Çünkü sıkıldığın zaman neredeyim ben ve niye buradayım, diye soruyorsun. Biraz bu sorularla ilgileniyorsun. Benimki de bunlar gibi bir şey. O yüzden sihirli bir motivasyon kaynağım yok aslında.