Hayat çok tuhaf olabiliyor bazen, fazlasıyla şikâyetçi olabiliyor insan. Küçük şeyleri kendini küçülterek büyütebiliyor. Oysa asıl soru gözlerimizi kapattığımızda gördüğümüz yansımalardı. Sanki bütün şiirler aşk için yazılmış, bütün romanlar dostluğu veya ümitsizliği barındırmış. Sanki hep bizde olanı bir şeylerde aramak zorunda kalmışız. Duygusuzluğun yorucu ve tarif edilemez duygusundan bahsetmek istiyorum. İnsanlar çoğu duygulardan yoksunlar. Tattıkları küçük duygulara kapılıp onları yaşayıp hayatlarının her alanına bunu yerleştiriyorlar.

Doğuştan gelen bir yanılgı vardır. O da mutlu olmak için burada olduğumuzu sandığımızdır.

– Arthur Schopenhauer