Bir Bakıma Ölmüşken Yaşar Gibi Olacaksın
Eski bir dolabım şimdi odanda. Çiziklerine toz zerreleri dolmuş uzun süre havalandırılmamış bu oda, koskoca bir ömür çürütmüşüm oysa. Neler görmüştüm, neler duymuştum tek kelime edememiştim. O güzel kitap sayfalarında…
Beni sevmesen bir çakıl taşıydım şimdi.
”Tanrı geceyi tavandan aşağı astı. Sırf bunca kötülüğü zift gibi kalbinde taşıdığı için. Öfkesinden daha büyük bir şeyi olmadığı için. Gece o alacakaranlıkta uzunca sallandı belki biraz can çekişti, hayatında…
Platon bir gün kolunda bir ornitorenkle bara girer.
”Aynı yerden başlayıp farklı yönlere dağılan noktalar gibiyiz aslında, birleştiğimizde var olan bütünlüğümüz adına küçük adımlar atıyoruz, fakat dağınık olmayı bir şey sandığımızdan birleşmiyoruz.” Çanakkale – Merkez | Kasım…
Onların Adı Sonsuza Dek Yaşıyor.
Avustralya ve Yeni Zelanda Komutanı General Godley, Osmanlı kuvvetlerinden Anzak mezarlarına saygı gösterilmesini isteyen bir mesaj bırakmıştı. Ancak böyle bir çağrıya gerek yoktu. ”Türkler bizim kayıplarımızı onurlandırdılar ve onlara…
Bakmak mı, Görmek mi?
Gözler elbet işe yarar fakat bakmakla görmek arasındaki farkı anlamak zorudur. ‘’ Gerçekten kül olmadan kendinizi nasıl yenileyebilirsiniz’’ – Friedrich Wilhelm Nietzsche Ekim 2018, Çanakkale
Kapı Kulpları
Hayat çok tuhaf olabiliyor bazen, fazlasıyla şikâyetçi olabiliyor insan. Küçük şeyleri kendini küçülterek büyütebiliyor. Oysa asıl soru gözlerimizi kapattığımızda gördüğümüz yansımalardı. Sanki bütün şiirler aşk için yazılmış, bütün romanlar dostluğu…